Peter Aalders

In de Bibliotheek Hoogeveen zat een volle zaal te genieten en mee te leven van de blijdschap en de pijn van de laatste dagen van de oorlog in en rond Hoogeveen. Albert Metselaar is inmiddels al 50 jaar bezig met meerdere thema’s rondom de Tweede Wereldoorlog, en de bevrijding is er één van. Hij hield een presentatie met beeldmateriaal en achtergrondstudies. De pijn hield verband met de executies, met mensen
die omkwamen bij de brand in Kamp Ten Arlo, bij de vermisten, vermoorde Hoogeveners in Duitse kampen en de onzekerheid of de tewerkgestelden wel thuis zouden komen. Dan was er de onzekerheid hoe verder te moeten.

Ruzies en spanningen die direct de kop opstaken. Dit allemaal los van de blijdschap van dat de oorlog was afgelopen. Dit met dank aan de bevrijdende eenheden: de 1th Belgian SAS Parachute Regiment en de XII
Manitoba Dragoons. Ze worden herinnerd op een zuil voor het gemeentehuis van Hoogeveen. Ze worden herinnerd met de naam waarmee ze herinnerd willen worden: die van hun eenheid. Het onderzoek groeide in de loop der jaren steeds verder uit. Inmiddels is er een bevrijdingsboek van 280 bladzijden, aan de hand van de ooggetuigen die hij al tientallen jaren geleden sprak, en de verklaringen die kort na de oorlog al op papier werden gesteld. Het boek is mede mogelijk gemaakt door de gemeente Hoogeveen en de Belgische Ambassade. De opmaak is gedaan door GaCreatief uit Meppel. Zo kwam het tot een boek met een bijzondere uitstraling, ook al behandelt het de klassieke onderwerpen van de oorlog.

Het eerste exemplaar werd verstrekt aan dhr. Carper uit Arnhem. Hij woonde in de oorlog in Hoogeveen, aan de Zuiderweg en zag de bevrijders daar in lange stromen voertuigen voorbijgaan, heen en terug, toen de
oorlog was afgelopen. Deze weg lag aan de A28 van die tijd, zogezegd. Maar er was ook een andere reden om Carper het 1e exemplaar te geven. Hij maakte deel uit van het Katholieke verzet, dat helemaal is
ondergesneeuwd in de verhalen van de oorlog. Metselaar is dat nu ook specifiek aan het uitdiepen. Als zijn vader, politieman, wist dat er een inval ergens zou zijn, dan tipte Bert de mensen. De Duitsers kwamen en niemand was meer thuis. Hij werkte zelf in de centrale keuken bij de conservenfabriek in het Haagje, als onderduiker. Honderden doortrekkers, vluchtelingen, evacués heeft hij als jongeman en als deel van een klein team dagelijks van voedsel voorzien. Na de oorlog zette hij zich vol vuur in voor voetbal voor jongeren die door de samenleving op zij werden gezet, werd hij oprichter van wat nu de Titus Brandsma-school heet en van de school die later naar hem vernoemd is: de meester Carperschool. Hij vertelde tijdens de presentatie over deze en andere zaken. Een man met een voortrekkersrol, en een tip om gezond oud te worden. Hij is zelf nu 99 3/4 jaar. Alle morgens om half 7 bed uit en een uurtje zwemmen, dat is de belangrijkste tip. Voor zijn inzet is hij nooit speciaal beloond, hoe baanbrekend het ook was. “Ik kan je geen gemeentelijke onderscheiding geven”, zei Metselaar, “Maar wat ik wel kan geven dat geef ik je vandaag. Jij hebt het helemaal verdiend om in het zonnetje gezet te worden, en dat doen we met dit eerste exemplaar.” Foto: zie bijlage. Dhr. Carper en auteur Albert Metselaar…

…

…

ELIM – Op 8 april viert Geesje Schonewille Dekker, een bewonderenswaardige dame van 95 jaar, haar verjaardag. Al 25 jaar woont zij in het Seniorencomplex De Wiekswal, waar ze haar dagen vult met activiteit en plezier. Geesje is een voorbeeld van zelfstandigheid en positiviteit.

De festiviteiten beginnen overdag met familie en kennissen die langskomen om haar te feliciteren. In de avond geniet ze van een gezellig etentje, samen met haar kinderen en kleinkinderen. Een moment van samenzijn en genieten, zoals zij dat graag doet. 

Geesje heeft een passie voor puzzelen en leest elke dag de krant, waarmee ze haar geest scherp houdt. Op woensdag neemt ze deel aan de dagontmoeting van EVA, die wordt gehouden in ‘De Huuskamer’ van het complex. En op dinsdagavond is bingo om de andere week een vaste activiteit, waarbij ze regelmatig haar geluk probeert. 

Hoewel ze wat hulp krijgt bij haar persoonlijke verzorging en het huishouden, woont Geesje nog volledig zelfstandig. Deze indrukwekkende prestatie laat zien hoe sterk en onafhankelijk ze is. Haar familie en vrienden hopen dat ze dit nog vele jaren kan blijven doen. 

Namens haar kinderen, kleinkinderen, familie en vrienden wensen wij Geesje een geweldige verjaardag en feliciteren wij haar van harte met deze bijzondere mijlpaal.…

In het pittoreske dorpje, waar tradities en samenhorigheid ooit centraal stonden, voert Anno Guichelaar, een vastberaden man op leeftijd, een jarenlange strijd voor rechtvaardigheid. Deze strijd is gericht op de vrije toegankelijkheid van de ‘wieken’ en het recht van overpad, dat volgens Anno in gevaar wordt gebracht door ‘buitenstaanders’.

Anno, een 80-jarige dorpsgenoot die onrecht niet kan verdragen, heeft zijn leven gewijd aan het herstellen van wat volgens hem verkeerd is gegaan. Zijn woede richt zich niet alleen op de versperringen die zijn aangebracht, maar ook op de ongelijke behandeling door de overheid. “Het is alsof de stem van de gewone dorpeling niet meer telt,” klaagt hij.

De redactie van Koopman op Pad heeft zich voor deze aflevering volledig gefocust op deze kwestie rondom de wieken. Hierin legt Anno helder en gepassioneerd uit hoe ‘buitenstaanders’ het leven van de dorpelingen bemoeilijken. Volgens hem ligt de fout bij de gemeente en de notarissen die nalatig zijn geweest in het beschermen van de rechten van de inwoners.
De strijd van Anno krijgt een belangrijke wending op 15 april, wanneer de rechter eindelijk uitspraak zal doen over deze langdurige kwestie. Het is een cruciaal moment voor Anno en voor velen in de dorpen die achter hem staan. Met vastberadenheid heeft hij alles tot in de puntjes georganiseerd om zijn zaak te bepleiten.

Anno’s verhaal is er een van doorzettingsvermogen en overtuiging. Het recht moet zegevieren—en deze strijdlustige tachtiger zal er alles aan doen om dat te laten gebeuren.…

Route regio Coevorden. (vanaf 09.00 uur) Dalen bivak – Dalerpeel – Dalerend – Elim; koffiestop ca. 10.00 uur en static display – Nieuw Moscou – Hollandscheveld – Nieuwlande; rond 11.15-11.30 uur; herdenkingsdefilé langs monumenten – Geesbrug; Lunch in Geesbrug ca. 12.15 uur, o.a. bezoek aan herdenking + monument + static display.

Passage bunker Nederlandse Kazemat Q-lijn – Zwinderen – Wachtum, passage Middendorp – Dalen bivak ca. 14.30 uur – Aansluitend middagprogramma met i.s.m. Historische Vereniging ‘Aold Daol’n’ en basisscholen in centrum Dalen.…

Afgelopen zaterdag werd het voorjaar op feestelijke wijze gevierd met een concert in Sporthal de Marke in Hollandscheveld. Muziekvereniging Juliana -De Bazuin liet zich voor een uitverkochte zaal van haar beste kant zien! Met een goede voorbereiding hadden de slagwerkers en blazers niets aan het toeval overgelaten. En natuurlijk waren er hier en daar wel schoonheidsfoutjes, want spanning en zenuwen doen nou eenmaal vreemde dingen, maar dat deed op geen enkel moment afbreuk aan deze mooie muzikale avond. Oud-lid Fiona Kroezen presenteerde de show en de indrukwekkende lichttechniek maakte het succes van de avond compleet.

Het programma voor dit concert was in tweeën gedeeld: rustige en gedragen muziek voor de pauze en hits van Hollandsche bodem na de pauze. Het orkest speelde als voorbereiding op hun concoursdeelname later dit jaar het concertwerk Cry of the Falcon met heel veel variatie in tempo en muziekstijl. Verrassend was de uitvoering van de slagwerkgroep van het nummer Done With It van de bekende band Kensington. Verschillende nummers van de slagwerkgroep werden met zang ondersteund door zangeres Dayna Salarie en basgitarist Koen Meesters ondersteunde zowel het orkest als de slagwerkgroep.

Tijdens dit concert werden maar liefst 4 jubilarissen gehuldigd. Slagwerker Vincent Dekker, saxofonist Lammien Nijstad en bugelspeelster Tinie Woltinge werden gehuldigd voor respectievelijk 25-, 50- en 65-jarig(!) lidmaatschap van de vereniging. De laatstgenoemde is ook het oudste lid van de vereniging en ook het enige lid wat de fusie in 1967 tussen Juliana uit Nieuwlande en De Bazuin uit Hollandscheveld heeft meegemaakt. Alle gehuldigde leden hebben zich niet alleen als muzikant ontwikkeld, maar zijn allemaal ook één of meerdere periodes als bestuurslid actief geweest. Naast deze drie leden werd ook dirigent Jurjen Zitman geëerd met een uniek en speciaal vervaardigd beeldje. Voorzitter Ronald Kroesen sprak het viertal toe en prees hun inzet en betrokkenheid. Uiteraard gingen de felicitaties gepaard met bloemen.

Meteen na de pauze was het de beurt aan de slagwerkleerlingen om met een drietal uptempo nummers hun vorderingen te etaleren aan het publiek. Het programma vervolgde met een mix van bekende nummers van Nederlandse artiesten: o.a. De Dijk, Jannes, Suzan & Freek, André Hazes en de Zangeres Zonder Naam kwamen voorbij. Een speciale ode was er voor de op 16 maart jongstleden overleden Rob de Nijs. Met een medley van 4 van zijn bekendste nummers werd door het orkest uitgevoerd als eerbetoon aan wat hij voor de Nederlandse muziek heeft betekend.

Het was in alle opzichten een memorabele avond. Jubilarissen, muzikanten, dirigenten en publiek: alleen maar tevreden en voldane gezichten. Alles bij elkaar een zeer geslaagd concert zoals dat van een inmiddels geroutineerde vereniging mag worden verwacht.…