Als de ochtend langzaam ontwaakt met een natuurfenomeen
HOOGEVEEN – De ochtend ontwaakte langzaam terwijl jij onderweg was naar het Werk. De klokken tikten richting zeven uur en de wereld leek nog in slaap te zijn. De straatlantaarns wierpen een zachte gloed over het asfalt, terwijl de lucht zich vulde met een sluier van laaghangende mist die zich als een deken over het landschap uitspreidde.
In de verte verschenen de contouren van het werk, vaag en mysterieus door de nevel. Auto’s gleden bijna geruisloos over de weg, hun koplampen als zwakke sterren in het grijze ochtendlicht. Het was een moment van stilte, van verstilling, waarin de mist even een grens leek te vormen tussen nacht en dag.
Misschien gaf het je een gevoel van rust, een moment van reflectie voordat de drukke werkdag begon. Of misschien voelde het als een scène uit een film, waarin de wereld even kleiner en intiemer leek te worden. De ochtendmist bracht een zweem van mysterie met zich mee, maar jij zette vastberaden je reis voort—de nieuwe dag wachtte op jou.
…